Gisterenochtend deed ik de deur open voor een waxklant die al meer dan tien jaar mijn waxsalon bezoekt. We kennen elkaar hierdoor best goed en het is altijd gezellig om haar te ontvangen.
Zoals altijd en bij iedereen is mijn eerste zin tijdens het installeren en uitkleden: “En, hoe gaat het met je?”
Ze gaat liggen op haar rug en antwoordt met een energieke zucht: “Ik wil iets heel anders gaan doen met mijn leven!” Waarna ze concludeert: “Ik heb een ‘Bea-bui’ denk ik.”
Whahaha….
Ik voel me zo geaccepteerd én gewaardeerd door mijn wax-vriendinnen. Jullie zijn mijn sociaal leven en maken het leven -voor mij- zinvol. Dankjulliewel.