Vanaf 1 jan 2025 stop ik -na twee jaar- met mijn werkzaamheden als Functioneel Beheerder Oracle E-Business Suite (ERP modules) bij CZE, het Catherina Ziekenhuis in Eindhoven. Als freelancer kan ik niet te lang en enkel bij één opdrachtgever een project uitvoeren.
En dus ga ik weer ‘op zoek’ naar een nieuwe opdracht als zzp’er (want in loondienst werken past mij niet weet ik uit ervaring, wellicht ook als gevolg van mijn persoonlijkheid met AD(H)D).
En wat blijkt nu, wederom? De ene dag loop ik over van energie, enthousiasme en ideeën en onderneem ik diverse acties om op verschillende manieren mijn steentje bij de dragen aan de maatschappij met goede inkomsten in het vooruitzicht…
Maar helaas, als het niet snel genoeg gaat, of wil vlotten, raak ik gedesillusioneerd. Zoals ik in mijn vorige bericht (met filmpje) al aangaf.
En ga ik de andere dag op zoek naar minder hoogdravende rollen en functies. Zelfs voor loondienst sta ik dan open.
Zo heb ik gisterenavond gesolliciteerd op een vacature als Sales Consulent van een Lingerie-moederbedrijf in een luxe warenhuis in een van de grootste steden van Nederland. Dus dan geef ik advies in de pashokjes, mag ik afrekenen achter de kassa en krijg ik 20% korting op bh’s van merken voor de grote boezem (die ik niet heb). Het verdient nog niet een kwart van mijn IT ‘salaris’, ik bedoel natuurlijk uurtarief, maar erg leuk en vooral makkelijk werk lijkt het mij wel.
En vandaag heb ik gereageerd op een vacature voor Productie Medewerker. Eigenlijk is het een soort lopende band werk. Strips met medicijnen erin verpakken. Leuk!! Niet bij nadenken, gewoon doen, rust in mijn hoofd. Én ik kan er niet in falen… hoop ik toch!
Dus zal ik dit werk goed doen, misschien zelfs wel beter dan gemiddeld, met twee vingers in mijn neus (ohnee, want het is hands-on!) en krijg ik voldoening en waardering… vanuit de werkgever (of klant) en vooral en veel belangrijker eigenlijk: vanuit mijzelf!
En na de invoer van mijn profiel op de website van het uitzendbureau lees ik nog wat verder in hun blog met artikelen over… het Imposter Syndroom!
Dit heb ik! EYEOPENER!
Ik denk dat ik ze dadelijk ga bellen en een afspraak ga maken om ze te vertellen dat ik heel graag wil werken via hen, in allerlei verschillende rollen, bij verschillende bedrijven, op verschillende tijden en verschillende locaties, waarbij ik niet eens belachelijk veel (maar ook niet belachelijk weinig) betaald hoef te krijgen, omdat en zolang het werk zogezegd maar ‘onder mijn opleidingsniveau ligt’ en men weet van en misschien wel raad weet met mijn ‘beperkingen’: AD(H)D én Imposter Syndroom.
Of weet je wat? Ik stuur ze gewoon de link naar deze berichtpagina door! 😃 Dat bespaart mij moeite en benzinekosten, hoewel ik het autorijden en contact met mensen (in 1:1 gesprek) juist zo leuk vind! 😃
Misschien doe ik het wel allebei… 😃😃 Maar in welke volgorde dan?… 🤔🤔🤔
Het imposter sydroom:
Mensen die last hebben van het imposter syndrome zijn – door aanhoudende twijfels over hun eigen kunnen – continu bang om ontmaskerd te worden.
Update (sollicitatie voor het productiewerk):
